Voor Zoë hoofdstuk 1

In een klein huis, op een pijler die van rots wordt gemaakt, leefde een speciaal meisje,  Zoë.

Haar huis, terwijl het klein, was een beeld aan zie. De kleur omringde haar in elke hoek, buiten in grimmig contrast aan de kleurloze omgeving. Maar toch droeg zoete Zoë een ziekelijke gezicht van ontevredenheid.

Zoë had vele buitengewone vaardigheid. Zij schreef verhalen met ongelooflijk proza. Zij zou muziek zingen en spelen, en maak zou haar eigen movies gebruikend een oude smalfilmcamera, soms van haar kat maken. Allen onder het waakzame oog van haar sigaret golvende rook. Zij was echt een begaafd meisje. Nochtans nam zij deze attributen voor verleend.

Maar bij dichtbij donker, zij zat bij haar venster en staarde, het inspecteren de baai. Zij sloot haar ogen en voelde de warmte van de het plaatsen zon op haar gezicht, dan kwam de kijk van ontevredenheid over haar. En zij wenste dat zij ergens zeer verre van het kleurrijk huis was.